Αγαπητοί αναγνώστες,
Αγαπητές αναγνώστριες της σχολικής μας εφημερίδας.
v 3η Δεκεμβρίου,
Παγκόσμια Ημέρα Ατόμων με Αναπηρία. Μπορεί ο στόχος αυτής της ημέρας να είναι η
ενημέρωση, η ευαισθητοποίηση και η κατανόηση των θεμάτων που ταλανίζουν τα άτομα με αναπηρία
αλλά δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι τα άτομα με αναπηρία δεν υπάρχουν μόνο μια φορά
το χρόνο.
Με αφορμή, λοιπόν, τον εορτασμό της ημέρας, είχα την τιμή και την ευχαρίστηση
να μιλήσω για ένα ζήτημα που με έκανε να ευαισθητοποιηθώ γύρω από το θέμα της
αναπηρίας, ιδιαίτερα τους τελευταίους μήνες, καθώς ένα μέλος της οικογένειας
μου διαγνώστηκε με όγκο και στην συνέχεια με εγκεφαλική αιμορραγία που του
δημιούργησε τετραπληγία.
Ας ξεκινήσουμε με το τι είναι η αναπηρία.
Είναι η οποιαδήποτε κατάσταση του σώματος και του νου ενός ατόμου, που δυσκολεύει την επικοινωνία του με τον κόσμο γύρω του ( κοινωνικά και υλιστικά), αλλά και την εκτέλεση διαφόρων ενεργειών του. Η αναπηρία μπορεί να είναι σωματική, διανοητική, ψυχολογική, αναπτυξιακή αισθητηριακή, γνωστική ή ένας συνδυασμός τους. Διακρίνεται σε ολική και μερική.
Δυστυχώς, στη χώρα μας, η αυτονόητη μέριμνα και υποστήριξη προς τα άτομα αυτά εξελίσσεται με πολύ αργούς ρυθμούς. Όλοι μας οφείλουμε να βοηθάμε και να στηρίζουμε τα άτομα με αναπηρία στην καθημερινότητά τους, ώστε να γίνεται ακόμη πιο εύκολη, ξεκινώντας από τα πιο απλά πράγματα. Παραδείγματος χάρη:
v Να μην παρκάρουμε σε
ράμπες στο πεζοδρόμιο.
v Όταν βλέπουμε ότι
υπάρχει κάποιο πρόβλημα(ακόμα και σε κάτι απλό, όπως να μην φτάνει κάτι στο
ράφι του σούπερ μάρκετ, επεμβαίνουμε και του το δίνουμε).
v Ας φερόμαστε με
σεβασμό και καλοσύνη, όπως θα κάναμε σε οποιονδήποτε συνάνθρωπό μας.
v Να μην κρίνουμε και να
μην σχολιάζουμε.(Δεν ξέρουμε σε τι θέση
θα φέρουμε αυτό το άτομο).
v Ας μπούμε στην θέση
του.
Αφιερωμένο στον αδερφό μου, Αχιλλέα
ΧΡΥΣΠΑ ΚΙΟΥΡΤΙΔΟΥ, Β2
