Με αφορμή την εκδήλωση που πραγματοποιήθηκε πρόσφατα στο σχολείο μας κατά του ρατσισμού, συζητήσαμε ευρύτερα για τα χαρακτηριστικά που θα πρέπει να έχει ένα αντιρατσιστικό σχολείο. Στα πλαίσια του διαλόγου που αναπτύχθηκε, θα ήθελα να καταθέσω κάποιες σκέψεις συμβάλλοντας τόσο στην ενημέρωση όσο και στον προβληματισμό όλων μας σχετικά με το ρόλο-ευθύνη που έχουμε μέσα από την καθημερινή μας συμπεριφορά να ξεριζώσουμε οποιαδήποτε ρατσιστικά στερεότυπα.
Αρχικά, το αντιρατσιστικό σχολείο μελετά το φαινόμενο του ρατσισμού από τις ρίζες του και όχι επιφανειακά.Το να αναφερθεί ένα περιστατικό ή μια άμεση κατάσταση ρατσισμού δεν αρκεί.Στο αντιρατσιστικό σχολείο οι καθηγητές είναι υπεύθυνοι να εξετάσουν και να αναλύσουν το φαινόμενο της τάσης του ρατσισμού.Συγκεκριμένα, η γνωστοποίηση των αιτιών του μέσα από την ιστορία βοηθά τους μαθητές να εμβαθύνουν στην έννοια και να κατανοήσουν πλήρως τα σοβαρά συμπτώματα που προκαλεί και έχει προκαλέσει ο ρατσισμός.Έτσι, επιτυγχάνεται η αλλαγή του σχολικού κλίματος μεταξύ των μαθητών με κύριο χαρακτηριστικό, το σεβασμό.
Ο σεβασμός που διαπνέει την τάξη είναι ένα από τα σημαντικότερα δεδομένα της. Από τη στιγμή που υπάρχει σεβασμός, η ανάδειξη ουσιαστικών αξιών μεταξύ των μαθητών καθιστάται ευκολότερη, καθώς η ισοτιμία, η αλληλεγγύη, η ανθρωπιά, η φιλία και η συνεργασία ολοκληρώνουν την εικόνα του μαθητή και συνεπώς του συνόλου της τάξης. Με αυτόν τον τρόπο ο έφηβος μαθαίνει από νεαρή ηλικία να έχει κριτική σκέψη και να μην διαφοροποιεί καταστάσεις με βάση τις προκαταλήψεις που ίσως είχε υιοθετήσει.
Οι προκαταλήψεις αποτελούν ένα θέμα εξίσου σημαντικό για τα αντιρατσιστικά σχολεία.Το περιβάλλον του σχολείου μαθαίνει στον έφηβο πώς να απαλλαχθεί από τις προκαταλήψεις που ενδεχομένως απέκτησε μεγαλώνοντας.Τη δράση αυτή αναλαμβάνουν κυρίως οι καθηγητές, καθώς αποτελούν πρότυπο για τους μαθητές. Διδάσκουν για την αποφυγή χρήσης της βίας, για την αποδοχή του διαφορετικού αλλά και για τις αξίες που προανέφερα πριν.Όμως, πέρα από την δράση των καθηγητών, οι γονείς μπορούν να συμβάλουν εξίσου στο μηχανισμό αυτό.
Οι εκπαιδευτικές δραστηριότητες συμπεριλαμβάνουν τους γονείς στις συζητήσεις για ρατσισμό, στις διακρίσεις και στα προγράμματα που αφορούν την βία και την διαφοροποίηση.Το αντιρατσιστικό κλίμα του σχολείου επιτυγχάνεται λοιπόν από την συμβολή όλων και όχι μόνο από τους μαθητές και τους καθηγητές, αλλά και από τους γονείς.Τα προγράμματα που ακολουθεί το σχολείο έχουν διεθνή χαρακτήρα, αφού μαθαίνουν στο άτομο πώς να επικοινωνεί με ανθρώπους διαφορετικών αντιλήψεων και χαρακτηριστικών από το ίδιο. Μαθαίνουν,ενημερώνονται για καινούργιους πολιτισμούς με ήθη και έθιμα που διαφέρουν.Ο μαθητής έτσι αποδέχεται και δεν τίνει να κατακρίνει ή να απαξιώνει οτιδήποτε δεν αντιπροσωπεύει το δικό του πολιτισμό.
Συμπερασματικά, το αντιρατσιστικό σχολείο αποτελεί πρότυπο και στόχο για όλη την εκπαιδευτική κοινότητα, καθώς προωθεί την καλύτερη συμπεριφορά που μπορεί ένας νέος μαθητής να αποκτήσει και στο μέλλον να εξελιχθεί σε έναν άνθρωπο με αρχές, ο οποίος δεν θα κατακρίνει ούτε θα προβάλλει μίσος αλλά θα έχει καταφέρει το πιο αξιέπαινο επίτευγμα,το να είναι “Άνθρωπος”.
Ασημίνα Μωραΐτου Β2
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου